Theosofische Vereniging
Brugstraat 7
Prof. Dr. Jürgen K. Zangenberg
(hoogleraar Nieuwe Testament en Vroegchristelijke literatuur (Faculteit Humanities) en archeologie (Faculteit Archeologie), Universiteit Leiden)
Het einde van de Joodse Opstand (van 66 tot 70/73) was katastrofaal: de tempel verbrand, de hoofdstad Jeruzalem verwoest, duizenden mensen dood of in slavernij. Voor de joodse bevolking van Judaea betekende dit niets minder dan het einde van een tijdperk dat meer dan 600 jaar duurde. Voor het Romeinse Rijk was de opstand alleen maar één van de vele conflicten in de periode tussen de dood van Nero in 68 en de opkomst van de nieuwe dynastie van de Flaviërs in 69. In Germanië en Gallië waren de Bataven in opstand, in het oosten dreigden de Parthen het Rijk aan te vallen. Tussen 68 en 69 deden Otho, Galba en Vitellius elk pogingen om de troon voor zichzelf te winnen en verwoestten grote delen van Italië. Vespasianus, de uiteindelijke winnaar en nieuwe keizer, begon als Nero’s generaal in Judaea en zorgde er na zijn overwinning meteen voor dat de verovering van Jeruzalem door nieuwe bouwprojecten werd gedocumenteerd en dat er geen twijfels opkwamen over zijn legitimiteit. In de lezing zullen we naar de historische context van de opstand in Judaea kijken en naar sommige van de nieuwe gebouwen in het Rome van de Flaviërs.