Lezingen

Nicky van de Beek, MA
Egyptoloog en promovenda aan de Johannes Gutenberg Universiteit Mainz

De Oudegyptische geneeskunde behoort tot de oudste ter wereld. Er werden al kleine operaties uitgevoerd, gebitten behandeld, protheses geplaatst en er was een rijk scala aan geneeskrachtige recepten en bezweringen. Veel van deze informatie over medicijnen komt uit papyrusboeken zoals de Edwin Smith- en Ebers-papyrus.

Griekse geschiedschrijvers als Herodotus en geneesheren zoals Hippocrates waren onder de indruk van de Egyptische kennis op dit gebied en erkenden de invloed ervan op de Griekse geneeskunde.

In deze lezing wordt ingegaan op gangbare ziekten en gebreken in het Oude Egypte en de medische en magische recepten die hiertegen voorhanden waren. Ook worden enkele bekende artsen besproken en wat we kunnen weten over hun opleiding en praktijk. Tot slot worden de volksgezondheid en aanwijzingen voor epidemieën die Egypte mogelijk hebben geteisterd, besproken.

De lezing zal online plaatsvinden. Wanneer u deze lezing bij wilt wonen, kunt u een mailtje sturen naar eol.afdeling.maastricht@gmail.com. We zullen er dan voor zorgen dat u tijdig de Teams link ontvangt om aan de lezing deel te nemen.

Nicky van de Beek, MA
Egyptoloog en promovenda aan de Johannes Gutenberg Universiteit Mainz

Het Oudegyptische landschap wordt gekenmerkt door het vruchtbare overstromingsgebied van de Nijl (het ‘zwarte land’) en het dorre woestijngebied (het ‘rode land’). Op de wanden van de graftombes wordt dit landschap vaak breed uitgemeten: de grafeigenaar jaagt op nijlpaarden, speervist of vangt vogels in het moeras, terwijl in woestijnscènes agressief jacht wordt gemaakt op oryxen, ibexen, gazelles en andere dieren. In beide scènetypes is een rijke biodiversiteit te zien, waarbij de soorten vaak exact kunnen worden bepaald.
In deze lezing wordt ingegaan op enerzijds de ecologische realiteit van het Oudegyptische landschap en anderzijds de weergave daarvan in privégraven uit het Oude, Midden- en Nieuwe Rijk. We zien hoe het landschap verandert maar specifieke elementen in de grafscènes door de eeuwen heen gelijk bleven. Hoe gingen de Oude Egyptenaren om met hun natuurlijke omgeving? En welke rol speelde klimaatverandering daarbij?

Bij interesse voor de lezing kunt u een mail sturen naar bastet7maal7@gmail.com, zodat u de link naar de lezing kunt ontvangen.

Nicky van de Beek, MA
PhD-onderzoeker aan de Johannes Gutenberg Universiteit Mainz

Nicky van de Beek is Egyptoloog en archeoloog met een passie voor het oude Egypte, die al op twaalfjarige leeftijd ontstond. Na een Bachelor en Master in Egyptologie in Leiden, waar ze opgravingen deed in Saqqara en Luxor, werkt ze als PhD-onderzoeker aan de Universiteit Mainz in Duitsland. Haar onderzoek richt zich op landschapsafbeeldingen in Oudegyptische tombes en de veranderlijke klimatologische omstandigheden in het oude Egypte. Nicky combineert haar wetenschappelijke werk met het schrijven van blogs, artikelen en het geven van lezingen om de oudheid tot leven te brengen voor een breed publiek. Haar website, egyptologie.nu, is via deze link te bezoeken.

Recente ontdekkingen en Egyptologisch onderzoek
Wat was de grootste vondst van het afgelopen jaar? In deze lezing wordt ingegaan op museumnieuws, opgravingen in Egypte en recent Egyptologisch onderzoek. Met o.a.:

– Cleopatra in Taposiris Magna
– Het nieuwe Grand Egyptian Museum
– Ptolemeïsche tempel in Athribis
– Middenrijks graven in Asyut
– Restauratie graf van Puyemre (TT39) in Luxor
– Het Hetepherakhty project

Audrey Crabbé, MA
Promovenda zoöarcheologie, Rijksuniversiteit Groningen

Runderen speelden een centrale rol op economisch, politiek, ritueel en sociaal vlak in de vroege stadstaten en koninkrijken van West-Azië. Geschreven bronnen, iconografische representaties en archeologische vondsten duiden op het gebruik van runderen in de landbouw voor het ploegen, zaaien en het transporteren van zware ladingen. Ze waren ook een belangrijke bron van rijkdom voor de eigenaren en de belastinginners. Als reactie op deze zware arbeid en door ouderdom ontwikkelden werkrunderen, vooral op de onderste ledematen, verschillende soorten van pathologieën. De hevigheid van deze pathologieën is afhankelijk de intensiteit van de arbeid (lange uren, zware ladingen, etc.). Recent onderzoek in de paleopathologie geeft de mogelijkheid om deze werkgerelateerde pathologieën op de middenshandsbeenderen, middensvoetbeenderen en teenkoten te identificeren en de hevigheid te meten.
De spreker zal tijdens deze lezing de huidige resultaten van haar promotieonderzoek aan de Universiteit van Groningen toelichten. Voor haar promotieonderzoek heeft ze een paleopathologische studie ondernomen op de dierlijke assemblages van verscheidene Brons- en IJzertijd centra in centraal en west Turkije, met name Hattusha, Sapinuwa, Troje, Klazomenai en Gordion. De resultaten van het paleopathologisch onderzoek worden in correlatie gebracht met belangrijke politieke-economische ontwikkelingen in deze periode, zoals de opkomst van het Hettitische en het Frygische Rijk.

Bij interesse voor de lezing kunt u een mail sturen naar bastet7maal7@gmail.com, zodat u de link naar de lezing kunt ontvangen.